1 Nisan 2010

Ok yaydan çıktı,
Seni kaybettim.
Beş yaşımdaki gibiyim,
Sanki her gece hayalimde konuştuğum o oyuncak köpeği yine kaybetmişim.
Senle de hayal değil miydi her şey?
Her şey ışığın yanıp sönmesi kadar değil miydi?
Oysa yitirdim ben seni.
Her saniye düşündüğüm bir sızısın,
Düşünceni kaybedemediğim.
Veda yoktu gidişinde,
Kaçtın sanki.
Mutluluğumu biri çaldı,
Geride getirmedi bu sefer.
Sabahları bazen çığlık atıyorum.
Komşular soruyor:
"Sabah bir ses duyduk ama?"
Gözüken, onurumdan da olucam yakında,
Seni kaybettim.
Işık söndü,
Pijamalarım gecenin serin havasında uçarken
Kaydı ayağım mermerden.
OK YAYDAN ÇI...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder