23 Mayıs 2010

Ben mi? Bir rüya görürüm, genelde benzerler ama farketmez korkuttu mu yoksa güldürdü mü. Sabah kalktığımda üzerime doğan güneşten başka bir şey düşünemem ki ben. Kalkarım mutlu. Vardır yanımda sevdiklerim yani güzeşten daha ötesi, başka bir şey düşünemem ki ben. Şu ana kadar olmaları hep olacaklarını mı gösterir? Umarım ama düşünemem. Dans ederim ben her şeye rağmen. Takmam düşünülebileceklere. Bana söylemeleri, gülmemiz ciddi olmadıklarını mı gösterir? Umarım ama düşünemem. Güveniyorum diyerek zamanla güveneceğime inanırım kendime. Umarım ama düşünemem. Genelde boş konuşurum, düşünemem. Mükemmeliyetçi olamam, orta iyidir belki benim için. Umarım ama düşünemem. Yani kısacası gülerim, severim, umarım ama düşünemem. Bunalımlarım sadece kağıtlarımdadır. Ucum bittiği anda biter siyah. Bir tek orada düşünürüm. Yoksa umarım ama düşünemem. Üzüntülü şarkılar dinlerim, beni yansıttıkları için değil, anlamam için. Umarım ama düşünemem. Komiğimdir galiba, yoksa niye gülsünler insanlar dediklerime? Umarım ama düşünemem. Aşk mı? Nedense ağlatır derler. O sana gülümseyince de mi? Umarım ama düşünemem onun aşkını. Aşk zaten göz göze gelince gülümsemeden duramamak, koşup sarılmak istemek değil midir? Umarım ama düşünemem. Sen mi? Sen de aynısını yapabilirsin umar ama düşünmezsen.

2 yorum:

  1. Abi, bu yazıyı ilk edebiyat toplantılarından birinden hatırlar gibiyim. O zaman da çok beğenmiştim; duygularınızı süse bulamadan, tüm içtenliğinizle anlatmışsınız. Yine de bu kadar sık yapılan yinelemenin okuru yoracağını düşünüyorum.

    YanıtlaSil
  2. Biliyosun onu bende düşünüyorum ama bu yazı artık onlarsız olmaz bu öyle kalcak ama bundan sonraki yazılarımda dikkat etçem:d

    YanıtlaSil