Burada olman vardı şimdi.
Ben bunları yazarken, sen belki bir tarih kitabına gömülmüş, ama aslında kalemimden çıkanları merak ediyor olurdun. Arada bir başımızı kaldırıp, aynı resme farklı şeyler düşünerek bakardık, her zamanki gibi.
Burada olman vardı şimdi.
Benim sıcak memleketimin güneşinde yürürken belki sen, çok bunalır da bana söylemezdin. Ve belki de ben, içten içe bilirdim bunu da teşekkür ederdim sen duymadan. Ya da biz...
Belki yerel saat farkından güneş dolarken odama, sen derin rüyaların içindesindir. Belki senin enlemin kuzeyde diye yağmur vuruyordur pencerene.Belki ben Ekvator'a daha yakın olduğumdan daha hızlı dönüyordur başım ve belki senin kan dolaşımın hızlanmaktadır benden yükseklere çıktıkça ama biz... Biz, tüm bu coğrafi ve bilimsel açıklamalara inat, güzelim bir mucizeyle gökyüzündeki aynı noktaya dikip gözümüzü birbirimizi düşünüyor muyuzdur?
Sanmam...
içten içe bilirdim bunu da teşekkür ederdim sen duymadan derken bir düşüklük yok mu?
YanıtlaSilhmm belki olabilir. nasıl düzeltirlir varsa peki?
YanıtlaSilbunu yu başa alsan?
YanıtlaSilhmm çok bişey fark etmiyo ama yapabilirm yollarken
YanıtlaSilbence tek tek cümleleri biraz daha yalınlaştırırsan çok güzel bir şiir çıkabilir ortaya.hem bu halde duygu yoğunluğu artacaktır.sanırım bir önceki gönderinde olduğu gibi bunda da yazının biçimi aktarırken bbozulmuş, değil mi?
YanıtlaSil