Tutsak

Sen gittikten sonra bana kalan koskoca bir yalan,
Boşluğunu doldurmaya çalışan...
Gittiğin yer öyle uzak ki bana...
İsteseydin gelirdim dağları yırtarak,
Koşardım çöllerde kavrularak.
Mutluluk bana çok uzak,başımda gardiyanım,
Ruhum gözlerinde tutsak.
Bazı kelimeler artık bize yasak,
Mantığım ve bedenim birbirinden çok uzak.
Hareket vakti geliyor ve adımlarım trene yaklaşıyor,
El sallayanım bile yok ardımdan.
Beyaz bir mendil atıyorum pencereden hayali bir sevgiliye,
Yolum uzun,bekleyenim yok gideceğim istikamette,
Ne bir eş, ne de bir dost...
Ruhumsa bedenime inat savruluyor rüzgarlara,
Dalıyor eşsiz hülyalara.
İkisinde de sen varsın daima,
Uzayan giden mesafelere inat.