29 Temmuz 2010

Ayrılık Gibi

Değişmekten korkuyorum bu günlerde.

Kaçınılmazdan korkuyorum.

Seni vermeye çekiniyorum başkalarına.

Çünkü sen özelsin.

Kaçmazsın

Ya da saklanmazsın.

Sen neysen osundur.

Safsındır.

Alınma ama biraz da aptalsındır.

Yakınsındır.

Sırdaşsındır.

Beni benden iyi tanıdığını bile düşünürüm bazen.

Ama sen korkaksındır da.

Sevmezsin şımartmayı.

Biraz ağır abisin sanki.

Kızamazsın, küsemezsin.

Sen kendine şiirler yazdırırsın.

Usandırırsın.

Vazgeçilmezsindir sen.

Ve bu yüzden

Bile bile

Çektirirsin bana.

Ama ne demiştim.

Kaçınılmaz…

Buyur git istediğin yere

Söz, unutacağım.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder