GEÇTİ

Yad olsun hayallerim
Çocukluğum kadar
Hatırlarım sizi,
Haber olsun bisikletim
Şimdi düz yollar değil geçtiğim,
Görünce beni nazlanan kedim
Oynadığımız oyun değil,
Ey beni ağlatan derdim
Güldüğüm sensin şimdi.

BAHAR ÇAKMAK

       Zamansız Hülya

Fotoğrafçı ihtiyar amcaya…

Her bir iz ellerde geçmişe akar

Zaman vefasız sevdiğini çalar

Ayna yansıtır, istenmez gerçeği

Özlemese hatır, acımaz akla.

Beyaz dost yüzünde ihtiyar amca

Çocuk gibi masum şekerli sözler

Gelecek adında şımarıklarsa

Üzerse seni, cilvesini yaşa.

Karalar aştın, umudun deniz

Bir su gibi hayat, ol hep aziz

İhtiyar amca, bul sevdiklerini

Zamanı aşmış, sevgili hülyada.

BAHAR ÇAKMAK

 Ve Edebiyle Gidiyor Ebede
Edebiyle gidiyor
Ebede
Donmuş bir bedende
Duymayan,görmeyen
Ve daha nicesi
Unutmuş
Hissetmeyeni farketmez kimse
Ama sevmiş bir kalp
Var bu bedende.

Edebiyle gidiyor
Ebede
Geride saklanan
Umutlar korkak
Sessizlik hakim
Ve donmuş bir beyaz
İçinden can fışkıran
Muhafazada
Müşahade fırsat
Şakıyan kederi serbestçe.

Edebiyle gidiyor
Ebede
Yok olan yapraklar
Ağlayan çağlayanlar
Çağrısı geleceğin
Ve aziz vefanın
Bir dostun, cananımın
Kapılmışım sihrine
Canım rüyamın
Beyaz bir tabut içinde
Çok uzak, derinde
Düşlerim, sevdiklerim
Edebiyle gidiyor ebede
Benimle birlikte.

BAHAR ÇAKMAK